May

Doetinchem, 9 september 2025

De 25-jarige May is erg blij met de aangepaste mogelijkheden om te gamen. “Ik deed dit al vanaf mijn vierde jaar, maar moest noodgedwongen een jaar stoppen. Nu kan ik het weer oppakken en met mijn vrienden gamen.”

Ze is al sinds haar geboorte beperkt. “Ik kreeg kort na mijn geboorte een hersenbloeding en ben dus wel gewend om niet alles even goed te kunnen.” Zo redde ze zich prima om alles 1-handig te doen met een gewoon toetsenbord en een muis met heel veel knoppen.

Continu pijn
Totdat ze in augustus 2023 het Complex Regionaal Pijn Syndroom kreeg, CPRS. “Dat komt vaak voort uit trauma. Je hersenen geven dan nog steeds pijnsignalen naar de plek die gewond of aangedaan is, terwijl er niets meer aan de hand is.” Dat betekent voor May dat ze continu pijn heeft en gedeeltelijk uitval. “Speciale handelingen en kleine specifieke bewegingen lukken niet meer.”

Een pakket spullen
Ze zat 1,5 jaar in revalidatie bij Klimmendaal in Doetinchem. “Ties Klok van de vestiging in Arnhem is gespecialiseerd in aangepast gamen. Hij bracht helemaal in kaart waar ik behoefte aan had, wat ik zou kunnen. Hij stelde een lijst voor mij op en bracht mij in contact met NMA Gaming.” May mailde naar de therapeuten van NMA gaming en kreeg vervolgens een heel pakket spullen.

Wel even opbouwen
“Gelukkig hielp Ties mij om alles aan te sluiten en werkend te maken, zelf kan ik dat niet.” Haar bureau ligt nu eigenlijk helemaal vol met een X Box Adaptieve Gameconsole met een knoppenset van 24 stuks om allerlei functies aan te koppelen en een aparte joystick. “Het is alles bij elkaar best groot, ik heb geen ruimte voor de Playstation, dus doe alles alleen met de pc.” Ze heeft aan aantal vrienden met veel kennis van ICT. “Die zoeken weer dingen voor me uit  en maken het weer in orde als er iets mis is of als ik iets nieuws wil proberen.” In het gamen na de revalidatie zit wel een opbouwproces. “Beginnen met een kwartiertje, later wat langer maar soms lukt het op een dag wat minder, dus het blijft wisselend hoe lang ik kan gamen.”

Sociale bron
Ze doet dit wel twee tot drie keer per week met een goede vriend. “En op zaterdag is het game-avond, dan spelen we met een aantal vrienden. We kletsen en hebben de camera’s er vaak bij aan.”

Dat deed May ook allemaal al voor haar CPRS-diagnose. “Ik kon noodgedwongen een jaar niet gamen en op een gegeven moment had ik alles op tv wel gezien. Ik houd van lezen maar kon geen boek meer vasthouden. Ik heb nu ook een e-reader, maar gamen is mijn grootste hobby. Het is voor mij ook een sociale bron sinds ik door de diagnose ook moest stoppen met werken.”